Poniedziałek Ostrokołowy

Składając ostre, święcąc mu czas i uczucie, animując je własną osobą tworzymy golema a sami stajemy się mu złotą monetą i właściwym Słowem. Nasze własne podobieństwo, nasze nieświadome dziecię wieszcze. Wpatrując się w nie wieczorami, znajdując piastę którą kupiłem w pewne piaszczyste lato tuż przed tym gdy uczepiłem się kompulsywnie stóp Boga, czy też przednie koło które plotłem we śnie a które jeździ do dziś. A wszystko to przepojone czymś czego nie nazwę, mój własny Wawel, mój Katyń i moje Palm Beach. Temat jak kompozycja szachowa typu : czarne dają mata po nieskończonej ilości posunięć.

xxx

znalezione na milano fixed

xxx

A każda nowa część w ostrym jakaś obca, trefna. Peszy mnie , blaskiem ostrzega „nie podchodź, ja do innego świata należę”. Ale po czasie spala się z resztą roweru jak Katedra Bagińskiego pióra Dukaja. Takie jest to ostre, za ładne a przy tym nieprawdziwe.

xxx

nie ma innego sposobu na magazynowanie znaczenia jak słowo. A słowo jakie jest , każdy widzi.

xxx

Gdy (Boy) wyjeżdżałem – jogiczny chrześcijanin, gdy wróciłem – alkoholiczny okultysta. Potem dowiedziałem się że to jest jak różnica między Dionizosem a Apollinem, czyli – tragiczność? Fakt, że nie mogę być jednocześnie w kuchni i w łazience. No chyba że rozwiążemy przestrzennie jednocześnie kwestię kuchni i łazienki. A tam gdzie nie pomoże nam współczesna architektura? Co ją zastąpi? Ja nie wiem, ale wiem kto wie a dzieli mnie od niego nicość (J.P.S , B&N )